വിവാഹ പന്തലിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും ഒട്ടും തന്നെ തനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഈ 45 വയസ്സിൽ ഒരു ദാമ്പത്യജീവിതം ഉണ്ടാകുമോ എന്ന്. ആദ്യരാത്രിയിൽ രമണി തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പാലുമായി വന്നപ്പോഴും അവളോട് സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോഴും എല്ലാം കഴിഞ്ഞ കാലത്തിന്റെ ദുരിതമായ ഓർമ്മകൾ ആയിരുന്നു മനസ്സ് നിറയെ. അച്ഛൻ തോന്നിയ മരിച്ചതിനുശേഷം പിന്നീട് ആരോരും ഇല്ലാതെ ആ വലിയ വീട്ടിൽ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്നു. അതോടെ എന്റെ വിദ്യാഭ്യാസം നിർത്തി പറ്റാവുന്ന ജോലിക്ക് എല്ലാം പോയി അനിയനെ വളർത്തി വലുതാക്കി. അവനെ വലിയൊരു ഉദ്യോഗസ്ഥൻ ആകണം എന്നതായിരുന്നു ആഗ്രഹം സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കണം എന്നും.
നാട്ടിൽ നിന്നാൽ അവന്റെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനും താൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന കാര്യം നടക്കില്ല എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയതോടെയാണ് വിദേശത്തേക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായത്. വന്നതിന്റെ ഉദ്ദേശം പൂർത്തിയായതിനുശേഷം ഞാൻ തിരികെ നാട്ടിലേക്ക് തന്നെ വന്ന് എന്റെ പഴയ കൃഷിയും വീട്ടുകാര്യങ്ങളുമായി നോക്കി. നല്ല ജോലിയും ജീവിതം സെറ്റിൽ ആയതിനുശേഷം നല്ലൊരു പെൺകുട്ടിയെ ആലോചിച്ച് അനിയനെ വിവാഹം ചെയ്യിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അപ്പോഴും ഒരു പെണ്ണിനെ പോലെ അടുക്കളയിൽ പല ജോലികൾ ചെയ്ത വീട്ടിലെ ജോലികൾ നോക്കിയും ഞാൻ അവിടെ തന്നെ കഴിഞ്ഞുകൂടി. കുറച്ചുനാൾ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അനിയത്തി അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി പാചകം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.
ഒരിക്കൽ പെണ്ണിന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് കുറച്ച് ആളുകൾ വന്നപ്പോൾ എന്നോട് റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങരുത് എന്ന് പറയാൻ അനിയനെ ഏൽപ്പിക്കുന്നത് ഞാൻ മാറി നിന്ന് കേട്ടു അതിനുശേഷം പിന്നീട് ഒരിക്കലും അവളുടെ ആരെയെങ്കിലും വന്നാൽ ഞാൻ റൂമിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങാതെയായി. അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം അനിയൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു വീട് ഭാഗം വയ്ക്കുന്നതിനെപ്പറ്റി സംസാരിച്ചു. അവൾക്ക് വിട്ടു ചൂടെടുത്ത് താമസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലെന്നും ഈ വീട് പൊളിച്ച് പണിയണമെന്നും അതിനുവേണ്ടി എന്റെ ഓഹരി തരണം എന്നുമാണ് അവൻ പറഞ്ഞത്. എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും വേണ്ട എന്റെ എല്ലാം നിന്റെ തന്നെയാണ് ഇതെല്ലാം നീ എടുത്തോളൂ.
ഏട്ടൻ അത്തരം ഒരു വർത്താനം പറയേണ്ട എനിക്ക് എന്റെ അച്ഛന്റെ സ്വത്തിൽ എനിക്കുള്ളത് മാത്രം തന്നാൽ മതി ഏട്ടനുള്ളത് ഏട്ടനും എഴുതി എടുത്തോളൂ എന്നിട്ട് അത് ഏട്ടൻ എന്തുവേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം എനിക്ക് വീട്ടിൽ നിന്നും മാറി മറ്റൊരു സ്ഥലത്ത് വീട് വയ്ക്കണം അത്ര മാത്രമേയുള്ളൂ. എനിക്കുള്ളത് തന്നാൽ മതി ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ കേസ് കൊടുക്കും. അനിയൻ സ്വന്തമായി തീരുമാനം എടുക്കാൻ കഴിവുള്ളവനായി വളർന്നുവന്നത് താൻ അറിഞ്ഞില്ല. അനിയന്റെ വാശിയിൽ ചേട്ടൻ വഴങ്ങി പിറ്റേദിവസം തന്നെ അതിനുവേണ്ട കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഒരുക്കി രജിസ്ട്രാറുമായി അനിയൻ കാത്തു നിന്നു. നീ ജഗദീഷിന്റെ അനിയൻ അല്ലേ. നീ എന്താണ് ഇവിടെ.
അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന രജിസ്റ്റർ ആണ് ചോദിച്ചത്. എന്റെ അച്ഛന്റെ സ്വത്ത് ഭാഗം വെക്കാനായി വന്നതാണ് ചേട്ടൻ ഇപ്പോൾ വരും. ഓ അപ്പോൾ നീ അച്ഛന്റെ സ്വത്ത് ഭാഗം വയ്ക്കാൻ വന്നതാണല്ലേ. ഇപ്പോൾ എനിക്ക് മനസ്സിലായി അവൻ നിന്നെ ഒന്നും അറിയിക്കാതെയാണ് വളർത്തിയത് എന്ന്. എന്താ നിങ്ങൾ പറയുന്നത് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. നിന്റെ അച്ഛന്റെ സ്വത്തുക്കൾ ഒന്നുമില്ല ചീട്ടുകളിച്ച് അതെല്ലാം തുലച്ചു ഒന്നുമില്ലാതായി അപ്പോഴാണ് തൂങ്ങി മരിച്ചത് പിന്നീട് നിന്നെ മാത്രമായിരുന്നു.
ബാക്കിവെച്ചത് രണ്ടു വർഷത്തെ കാലാവധി ചോദിച്ചാണ് നിന്റെ ഏട്ടൻ വിദ്യാഭ്യാസം വേണ്ട എന്ന് വെച്ച് പണിക്കിറങ്ങിയത് കുറെ അവൻ തീർത്തുവെങ്കിലും പിന്നീട് ഉണ്ടായിരുന്ന കടം അവനു വീട്ടാൻ സാധിച്ചില്ല അതിനാണവൻ ഗൾഫിൽ പോയത് അയാളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും സ്വന്തം വീടും എല്ലാം അത് അവന്റെ പേര് രജിസ്റ്റർ ചെയ്തത് ഇപ്പോൾ നീ ചോദിക്കേണ്ടത് നിന്നെ ചേട്ടന്റെ അടുത്താണ്.
പറഞ്ഞുതീരും മുൻപേ ജഗദീഷ് അവിടേക്ക് എത്തിയിരുന്നു പക്ഷേ അവൻ ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. വീട്ടിൽ ചെന്ന് ഭാര്യയോട് പറയുമ്പോഴും രണ്ടുപേരും കുറ്റബോധത്തിന്റെ വക്കിൽ ആയിരുന്നു. ഇനിയെങ്കിലും ചേട്ടനൊരു നല്ല ജീവിതം ഉണ്ടാകണമെന്ന് ഓർത്തിട്ട് അവർ രണ്ടുപേരും രമണി ടീച്ചറുമായി വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചു വിവാഹത്തിന്റെ അന്നേദിവസം തന്റെ ചേട്ടനെ പറ്റി ബന്ധുക്കാരുടെ മുൻപിൽ പറയുവാൻ അനിയത്തിക്ക് 100 നാവായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അവരെല്ലാവരും തന്നെ പുതിയ വീട്ടിൽ വളരെ സന്തോഷത്തോടെ താമസിച്ചു വരുന്നു.